Over het origineel
“Der Weg” is een lied geschreven en gezongen door de Duitse zanger, muzikant en producer Herbert Grönemeyer. Het lied verscheen op zijn album “Mensch” uit 2002. In de tekst verwerkt Grönemeyer het verlies van zijn vrouw en van zijn broer, die in 1998 kort na elkaar overleden. "Der Weg" werd in 2005 naar het Nederlands vertaald door sportverslaggever en tekstschrijver Leo Driessen en opgenomen door Guus Meeuwis. Deze versie van het nummer, "De weg" genaamd, verscheen in 2005 op Meeuwis' album Wijzer.
Meer info:
Origineel
Ich kann nicht mehr sehen
Trau' nicht mehr meinen Augen
Kann kaum noch glauben
Gefühle ha'm sich gedreht
Ich bin viel zu träge
Um aufzugeben
Es wär' auch zu früh
Weil immer was geht
Wir waren verschworen
Wären füreinander gestorben
Haben den Regen gebogen
Uns Vertrauen geliehen
Wir haben versucht
Auf der Schussfahrt zu wenden
Nichts war zu spät
Aber vieles zu früh
Wir haben uns geschoben
Durch alle Gezeiten
Haben uns verzettelt
Uns verzweifelt geliebt
Wir haben die Wahrheit
So gut es ging verlogen
Es war ein Stück vom Himmel
Dass es dich gibt
Du hast jeden Raum
Mit Sonne geflutet
Hast jeden Verdruss
Ins Gegenteil verkehrt
Nordisch nobel
Deine sanftmütige Güte
Dein unbändiger Stolz
Das Leben ist nicht fair
Den Film getanzt
In einem silbernen Raum
Vom goldenen Balkon
Die Unendlichkeit bestaunt
Heillos versunken, trunken
Und alles war erlaubt
Zusammen im Zeitraffer
Mittsommernachtstraum
Du hast jeden Raum
Mit Sonne geflutet
Hast jeden Verdruss
Ins Gegenteil verkehrt
Nordisch nobel
Deine sanftmütige Güte
Dein unbändiger Stolz
Das Leben ist nicht fair
Dein sicherer Gang
Deine wahren Gedichte
Deine heitere Würde
Dein unerschütterliches Geschick
Du hast der Fügung
Deine Stirn geboten
Hast ihn nie verraten
Deinen Plan vom Glück
Deinen Plan vom Glück
Ich gehe nicht weg
Hab' meine Frist verlängert
Neue Zeitreise
Offene Welt
Habe dich sicher
In meiner Seele
Ich trag' dich bei mir
Bis der Vorhang fällt
Ich trag' dich bei mir
Bis der Vorhang fällt
Hertaling
ik kan niets meer zien
heb een waas voor m’n ogen
kan niets meer geloven
heb ’t met alles gehad
toch ben ik te traag
om op te geven
’t is ook te vroeg
want steeds is er wat
we waren verbonden
wat ons ook zou gebeuren
hebben de wolken verdreven
ons vertrouwen geleend
en toen geprobeerd
het lot te keren
niets was te laat
maar veel was te vroeg
en zo zijn we samen
door die bittere tijd heen
hebben doelen verloren
en wanhopig gekust
steeds over de waarheid
zo goed het ging gelogen
voor mij was de hemel
daar waar jij was
steeds weer heb je mij
met zon overgoten
en al m’n verdriet
vakkundig weggetroost
fijnzinnig edel
je zachtmoedige goedheid
je ontembare trots
het leven is niet fair
gedroomd, gedanst
in een zilveren zaal
van het gouden balkon
de oneindigheid gezien
hopeloos gezonken, dronken
en alles mocht ineens
elk uur was genade
midzomernachtsdroom
steeds weer heb je mij
met zon overgoten
en al m’n verdriet
vakkundig weggetroost
fijnzinnig edel
je zachtmoedige goedheid
je ontembare trots
het leven is niet fair
jouw grote geduld
en jouw mooie verhalen
jouw vrolijke ogen
jouw verrukkelijke lach
je hebt het ergste
tegenstand geboden
je wist het steeds te halen
het stralen in jouw blik
het stralen in jouw blik
ik ben nog niet klaar
heb m’n termijn verlengd nog
opnieuw onderweg weer
met bitter en zoet
en diep in m’n ziel
heb jij je plek gevonden
ik draag je bij me
zolang ik verder moet
ik draag je bij me
zolang ik verder moet
Artiest/Band
Herbert Grönemeyer
Songwriter
Herbert Grönemeyer
Eerste release
2002
Hertaler
Henk Lucas
Soort hertaling
vertaling
Datum hertaling
2023
Over de hertaling
Dit is het mooiste liefdeslied dat ik ken en ik heb het met heel veel liefde vertaald. Pas bij de research voor de achtergrondinformatie vond ik de hertaling van Leo Driessen. Heel interessant voor mij de verschillen te zien.
Het origineel op YouTube
Hertaling
Er is geen beeld of geluidsmateriaal beschikbaar van deze hertaling.